“Jullie zijn gek dat jullie de kat meenemen,” hoorden we regelmatig toen Marta en ik aankondigden naar Thailand te gaan. Maar is dat wel zo?

Toegegeven, het is zeldzaam dat mensen met katten in de cabine vliegen. Van alle vluchten die ik gemaakt heb (grofweg ergens tussen de vijftig en honderd), kan ik me maar één passagier met een poezenbeest heugen. Honden zie je vaker aan boord worden gebracht of van de bagageband rollen.

Je hebt vast weleens de vergelijking gehoord: honden zijn stukken beter geschikt voor reizen, omdat ze zich hechten aan het baasje. Een kat daarentegen hecht zich meer aan zijn huis en kan al in de war raken als je meubels verschuift. Een vlucht kan veel stress veroorzaken; niet alleen bij de kat, maar ook bij de eigenaar.

1. Zorg dat je het papierwerk rond hebt

Laat je kat niet langer lijden dan nodig is. Voor jezelf is het ook stukken prettiger als je snel en succesvol door de douane en langs de quarantaine kunt. Dankzij de informatie in deze blogpost hadden we zoveel mogelijk formulieren ingevuld en zelfs per e-mail een ‘importvergunning’ gekregen. Het resultaat? Slechts 100 baht hoeven betalen bij aankomst in Bangkok en nog wat formulieren moeten invullen die niet per e-mail verstuurd konden worden.

Naast twee stukken ruimbagage, namen we als handbagage een rugzak en een kat-in-tas mee naar Thailand.

2. Inchecken of meenemen als handbagage?

Bij onze reis van Gran Canaria naar Chiang Mai, die uit vier vluchten bestond, besloten we om Lima mee te nemen in de cabine. Niet alleen pakt dit goedkoper uit, ook is het in de cabine warmer en konden we haar af en toe een knabbeltje toestoppen. Ook vermoedden we dat het voor Lima prettiger was als we in de buurt waren en ze niet in een compleet vreemde, lawaaiige omgeving moest vliegen.

Vantevoren was ik bang voor eindeloos gemiauw tijdens de vluchten, maar dat viel reuze mee. Alleen aan het einde van de negen uur durende vlucht van Moskou naar Bangkok miauwde ze zich schor. Ik wijt dat aan een combinatie van mijn weigering om haar voor die (derde) vlucht een pilletje te geven en het feit dat de vlucht gewoon erg lang was. De trucs die je hieronder leest, hielpen Lima te ontspannen aan boord.

3. Dien een pilletje toe

De reispil maakt een kat loom…en scheel. De onderste oogleden van Lima trokken omhoog en het beestje bewoog zich onbeholpen voort. De dierenarts beweerde dat Calmosedan pas twee uur na toediening zou gaan werken, maar dat bleek niet altijd waar: vóór de eerste vlucht kon Lima al na vijf minuten nauwelijks meer op haar poten staan. Daarom besloot ze maar half tegen de muur te gaan liggen.

Pilletje geven lastig? Prak hem fijn en kneed het poeder in stukjes kattensnack. Een kind kan de was doen.

Ik vind het nagenoeg onmogelijk om een kat een pil te geven. De dosis van een half tabletje prakte ik daarom fijn om wat van het poeder in een stukje snackreep te drukken. Dat is stukken makkelijker en minder stressvol voor een kat dan een hermetisch gesloten bekkie open te wrikken, met het gevaar dat je kat het pilletje toch weer uitspuugt.

4. Eerst langs de ticketbalie

Ga op het vliegveld niet meteen in de rij staan voor het inchecken. Afhankelijk van de maatschappij waar je mee vliegt, word je gevraagd om langs de ticketbalie te gaan en de ‘boete’ voor het vliegen met een kat te betalen. Daarna moet je met het betaalbewijs weer terug naar de incheckbalie. Ben je met z’n tweeën, laat je medereiziger dan bij de incheckrij aansluiten staan terwijl jij met je viervoeter langs de ticketbalie gaat.

Dit kastje-naar-de-muur-gedoe voorkom je door meteen bij aankomst op het vliegveld naar de ticketbalie van jouw maatschappij te lopen en te betalen. Dit kantoortje vind je meestal in dezelfde ruimte als jouw incheckbalie. Bij Aeroflot horen ze officieel eerst de kat en de kattentas/kennel te wegen, maar in Madrid knepen ze een oogje dicht.

Teveel gemiauw op het vliegveld? Laat de kat er even uit om te snuffelen aan medereizigers en meubilair.

5. Laat je kat uit

Na het inchecken moet je met de kat langs de security. Dit is een heel gedoe omdat de kat uit de tas en in je armen door het veiligheidspoortje moet. Als je alleen bent heb je eigenlijk de hulp nodig van een veiligheidsbeamte om de verraste kat weer terug in de tas te stoppen.

Zelf zochten we zo snel mogelijk de gate op. Wanneer deze nog niet bekend was, gingen we naar een rustig plekje en lieten we Lima –aan het riempje– een beetje rondsnuffelen. Het gemiauw hield meteen op wanneer ze er even uit mocht.

6. Negeer je kat aan boord

Het klinkt als iets wreeds, maar je vliegt een stuk rustiger als je de kattentas afdekt met zo’n dun dekentje dat je bij langeafstandsvluchten cadeau krijgt. Een jas of trui kan als alternatief dienen. Als je kat jou ziet, zal hij net zo lang miauwen tot je hem eruit laat. Een kat geruststellen alsof het een bang kind is, werkt niet. Met een deken over de tas blokkeer je het zicht en geluiden enigszins en komt de kat iets makkelijker tot rust. Dat wil niet zeggen dat er geen krab- en miauwsessies meer plaatsvinden, maar je minimaliseert ze wel.

7. Beloon je kat na aankomst

Na aankomst heeft je kat, schor van het miauwen, waarschijnlijk heel wat honger en dorst. Lima wilde onderweg niets drinken, zelfs niet tijdens de tussenstops op het vliegveld. Pas in het appartement in Bangkok, toen we tot rust waren gekomen, slobberde ze de nodige centiliters weg. Uiteraard kreeg Lima ook heel wat kattensnoepjes en knuffels als dank voor haar moedige gedrag. 😉