9 September 2019
Sinds de middelbare school ben ik al in de weer met websites en webwinkels. Ik heb o.a. een webwinkel gehad in voetbalshirts, een informatie website omtrent bedwantsen bestrijding (geëxploiteerd d.m.v. van zogenaamde affiliate links) en een webwinkel in ‘Superfoods’. Voor al die projecten was het nodig om me te verdiepen in SEO, als middelbare scholier had ik immers geen budget voorhanden voor bijv. Google AdWords.
Enfin, toen ik International Business Administration studeerde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, was een van de vakken het zogenaamde Strategic Business Plan. In dit rapport dat ik samen schreef met drie Duitse studenten voor een start-up in de offshore industrie was ook enige ruimte voor eigen inbreng. Mij leek het interessant om te beschrijven wat de onderneming in kwestie, Ampelmann, kon doen om meer organisch zoekverkeer binnen te halen. Uiteindelijk hebben we dit rapport gepresenteerd aan de CEO en CFO van het bedrijf destijds. Die waren dermate onder de indruk hiervan dat ze mij linea recta wilden inhuren. Dit was in feite het begin van mijn carrière als zijnde SEO specialist, onder de alias ‘SEOgeek’.
Later gedurende de studie, is er een optie om op uitwisseling te gaan. Ik heb ervoor gekozen om een half jaar te gaan wonen en studeren in Madrid. Het werk voor Ampelmann en ook de andere genoemde projecten ‘nam ik gewoon mee’. Dit was het moment waarop ik besefte, dat als online ondernemer, je in principe van welke locatie maar ook kunt werken zolang er maar gedegen internet voorhanden is.
De volgende stap, wilde ik wat verder van huis dan Madrid. Ik koos voor Bangkok. Eerste keer Azië, dus besloot om een retour ticket aan te schaffen, om daar 6 maanden te verblijven. Enfin, bij het naderen van de terugvlucht datum, had ik het zo naar me zin, dat ik besloten had om de terugvlucht te laten vallen en verder te reizen naar Chiang Mai en ook Bali. De periode van ongeveer halverwege 2013 tot en met 2018, heb ik meer tijd in Azië doorgebracht dan Nederland. Af en toe vloog ik nog wel naar huis, met name in de zomermaanden om vrienden en familie te bezoeken. Mijn vriendin heb ik ontmoet in mijn tijd in De Filipijnen. Zij is verpleegster en heeft Duits in een jaar tijd geleerd en zodoende een baan gevonden in Duitsland, waar ik nu op moment van schrijven verblijf. Het Ruhrgebied is ietwat minder tropisch en spannend dan Zuidoost-Azië natuurlijk, maar desalniettemin heb ik het tot nu toe goed naar mijn zin. Al heb ik wel de afgelopen winter ‘geskipt’ door eens een keer de andere kant op te vliegen naar Peru namelijk, om daar een paar maanden te wonen en werken.
Je bent al meer dan 5 jaar Digital Nomad, wat is volgens jou de grootste verandering als je het digital nomad bestaan vergelijkt met 5 jaar geleden?
Dat er meer nomaden zijn, en dat het begrip digitale nomade al enigszins bekend is geworden bij het grote publiek. Ik kom steeds meer digitale nomaden tegen tijdens mijn reizen lijkt het. Als ik kijk op Airbnb voor accommodaties, lijkt het ook zo te zijn dat er meer advertenties te vinden zijn van huis eigenaren die specifiek rekening houden met de digitale nomade. Denk aan Airbnb accommodaties met gedegen bureau en ergonomische werkstoel en natuurlijk bovenal goed internet. Al met al, is het mijns inziens (nog) makkelijker geworden om locatie onafhankelijk te werken t.o.v. vijf jaar geleden.
Heb je in deze 5 jaar nooit op een plek gezeten waarbij je dacht, hier wil ik me “opnieuw” settelen?
Ik heb drie jaar gewoond en gewerkt in Cebu City, de Filipijnen. Mijn vriendin is afkomstig van specifiek dat eiland. Vanwege haar roots, ligt deze plek voor de hand om in de toekomst weer eens te settelen. Het is niet zo populair bij digitale nomaden zoals een Chiang Mai en een Bali bijvoorbeeld, maar Cebu (en de Filipijnen in het algemeen) heeft veel voordelen. Ik ben in mijn reizen tot nu toe nooit vriendelijkere, oprechtere en hartelijkere locals tegen gekomen dan de Filipino. De voornaamste beweegreden om weer terug te gaan naar een bepaalde plek voor mij persoonlijk zijn de mensen. Als digitale nomade blijf je langer op een plek, en is er meer kans op vriendschap. De locals zien je niet meer zo snel als een passant. Een andere locatie waar ik waardevolle vriendschappen opgedaan heb is Lima, Peru. In de buurt waar ik verbleef was er een restaurant, met de naam Los Calamares. Authentieke lunch visrestaurant waar eigenlijk alleen locals komen. Ik ging daar vrijwel iedere dag naar toe voor lunch. Op een dag kwam de eigenaar naar me toe, en hij had zoiets van, wat doet deze man hier iedere dag? Enfin, we werden vrienden, en hij nodigde me uit om naar het strand te gaan om te surfen, we zijn naar een museum geweest, ook een voetbal wedstrijd bijgewoond van Alianza Lima. Iets dat ik nooit anders gedaan zou kunnen hebben, omdat de voetbal club zich in een van de meest gevaarlijke buurten van Lima bevindt, en je wel moet weten wat je doet, wil je daar heen gaan. Dat soort vriendschappen zijn voor mij de beweegreden om terug te gaan.
Na drie maanden lang vrijwel iedere dag geluncht te hebben in dit typische lokale Peruviaanse restaurant vroeg de eigenaar om een fotomoment op mijn laatste dag. Omstanders vroegen zich af of ik een beroemdheid was o.i.d. Nee, gewoon een digitale nomade.
In 2015 schreef je op Frankwatching dat Bali & Chiang Mai de hotspots waren, wat gaan de hotspots van 2020 zijn?
Mijns inziens zijn bestemmingen zoals Bali, Chiang Mai, Bangkok, Ho Chi Minh Stad en Medellín evergreen. Deze zullen altijd relevant blijven. Tenzij wellicht de betreffende overheid maatregelen neemt, of acties onderneemt om de nomaden te ondermijnen, zoals het geval leek eind 2014 in Chiang Mai (link: https://levels.io/thailands-immigration-police-targeting-digital-nomads/), maar uiteindelijk een storm in een glas water bleek.
Kijk je naar Nomadlist op dit moment, en selecteer je sortering op aantal nomaden dan zie je op puur kwantitatieve gegevens de volgende top 10:
1. Canggu, Bali, Indonesië
2. Seoul, Zuid-Korea
3. Bangkok, Thailand
4. London, Verenigd Koninkrijk
5. Berlijn, Duitsland
6. Chiang Mai, Thailand
7. Amsterdam, Nederland
8. San Francisco, Verenigde Staten
9. Barcelona, Spanje
10. New York City, Verenigde Staten
Ik ben enigszins sceptisch over deze top 10. Plaatsen zoals London, Amsterdam, San Francisco, New York City, zijn natuurlijk peperduur. En ook niet echt avontuurlijke bestemmingen. Dit kunnen ook ‘wannabe’ digitale nomaden zijn. Mensen die nog een locatie afhankelijke baan hebben in dat soort steden maar wel ermee bezig zijn om digitale nomade te gaan worden.
Dit is ook mijn grootste kritiek op de Nomadlist, is dat het voornamelijk kwantitatieve gegevens zijn. En het kwalitatieve aspect gaat daarbij soms verloren. Een plaats kan op papier geweldig scoren op Nomadlist, maar in de praktijk verre van ideaal zijn.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ikzelf een beetje uitgekeken ben op Azië, na er reeds meer dan vijf jaar doorgebracht te hebben en vrijwel alle landen bezocht te hebben in de regio Zuidoost-Azië. Afgelopen winter ben ik de andere kant op gevlogen voor het eerst, naar Peru. Daar heb ik drie maanden gewerkt vanuit de hoofdstad Lima. Dat beviel enorm goed. Ik denk dat ‘gevorderde’ nomaden meer zullen gaan kiezen voor andere minder voor de hand liggende bestemmingen. Dit zie je ook wel een beetje terug reeds in de top 50 van Nomadlist van plekken met de meeste nomaden, zo zie ik Bansko (Bulgarije) nog nooit van gehoord eerlijk gezegd, Tbilisi (Georgië) en Kraków, Polen. Wat alle natuurlijk in de regio Oost-Europa valt, ik vermoed dat sommige nomaden een beetje uitgekeken zijn op de zogenaamde ‘Banana Pancake Trail’ en dus kiezen voor minder voor de hand liggende bestemmingen. Ik zie dat ze op Nomadlist ook een filter toegevoegd hebben “Few nomads”, ik vermoed dat sommige nomaden ook juist de hotspots willen vermijden.
Wat vinden je klanten en of opdrachtgevers ervan dat je vanuit het buitenland werkt?
Eigenlijk alleen maar positieve reacties. Er zijn ook een aantal partijen waar ik voor actief ben die zelf tot op zekere hoogte locatie onafhankelijk zijn. Zo werk ik voor een scooter shop waarvan de eigenaar afgelopen winter vanaf Mallorca de webshop managede. Anderen benijden ook een beetje, zouden dit ook graag willen doen maar de zaak in kwestie vereist aanwezigheid in Nederland, of jonge kinderen zijn in het spel. Ik heb het tot nu toe in ieder geval nooit als een obstakel ervaren, ik heb nooit gemerkt dat klanten er op zouden afknappen.
Hoe zorg je ervoor dat je nieuwe klanten krijgt? En heb je hierbij tips voor beginnende digital nomads?
Als SEO specialist zijnde heb ik een website die zelf natuurlijk ook goed vindbaar is in de organische zoekresultaten van Google. Met name dus SEO en ook content marketing. Daardoor vinden potentiële klanten mij, in plaats van dat ik mensen aan het lastig vallen ben met reclame of ‘cold approach’ e-mails, wat marketing goeroe Seth Godin ook wel interruptie marketing noemt. Ik zou dus primair kijken naar inbound marketing zoals dat zo heet, dus een goed vindbare website voor termen die voor jou relevant zijn. Content marketing, nuttige informatieve inhoud delen op websites waar jouw ideale doelgroep zich doorgaans bevindt. Dit hoeven niet per se blogs of andere media sites te zijn. Ik heb in het verleden ook opdrachten ontvangen door mijn aanwezigheid op fora, zoals bijv. HigherLevel.nl en WebwinkelForum.nl, ook daar kun je mensen kosteloos en vrijblijvend helpen met vraagstukken, en zo doende raakt men ook geïnteresseerd in betaalde diensten of producten die je aan te bieden hebt.
Mensen die in Nederland wonen en werken bouwen automatisch een pensioen op, hoe zie jij jezelf pensioneren?
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik hier nog niet heel veel mee bezig ben geweest. Natuurlijk spaar je. Maar, ik zie mezelf op dit moment, ook niet pensioneren eigenlijk. Ik ga ook wel eens op ‘echte vakantie’ dus zonder laptop mee te nemen. En dat houd ik maar even vol, dan begint het toch weer te kriebelen om iets te gaan doen. Voor mij niets vreselijker dan het vooruitzicht niets doen. Moet ook gezegd worden als online ondernemer, werk je voornamelijk met je hoofd. Het is niet zo dat ik in een kolenmijn werk o.i.d. en dat het lichaam opraakt na verloop van tijd. Ik zie voor nu dus geen reden om te gaan stoppen. Ik denk dat ik bevoorrecht ben met een situatie waarbij werk, niet echt als werk aanvoelt.
Inmiddels ben je waarschijnlijk op vele plekken geweest. Wat is jouw favoriete plek ter wereld om te wonen & werken en waarom?
Cebu-Stad, dus vanwege vriendin, schoonfamilie. Meest vriendelijke locals die ik tot nu toe tegen ben gekomen. Er zijn prachtige stranden, maar ook bergen en regenwoud. Het enige mindere vind ik het klimaat, is te warm en benauwd naar mijn smaak. In dat opzicht vind ik Lima in Peru idealer in de zomermaanden (wat onze Nederlandse wintermaanden zijn). Ideaal klimaat in die tijd, korte broeken weer, maar ook weer niet zweten of een air conditioning nodig hebben. Het eten daar is van absolute wereldklasse en betaalbaar, De Peruviaanse keuken is mijns inziens een van de betere in de wereld. Locals ook uitermate aimabel indien je een woordje Spaans kunt. En enorm veel te zien en te doen in de rest van het land, eigenlijk alles is er, de bergen van de Andes, een deel van de Amazone regenwoud, stranden, woestijn.
Welke landen staan nog op jouw bucketlist en wat zijn je verwachtingen hiervan?
Ik ben nu bezig met het plannen van een verblijf in Mexico. Het lijkt me heel gaaf om in een authentieke kleinere stad te verblijven in Mexico specifiek in oktober en november, om de ‘De Dag van de Doden’ mee te maken. Dit is niet alleen louter op november 1 en 2, maar men bouwt hier in de weken voor die data naar op, en ook weer af erna. Als digitale nomade kun je alles van begin tot einde meemaken. Dit soort lokale feesten meemaken als inwoner zijnde is ook één van de meest gave aspecten van het zijn van een nomade voor mij persoonlijk. In het verleden heb ik ook vijf dagen aan watergevechten meegemaakt in Chiang Mai als onderdeel van Songkran (Thaise Nieuwjaar). Als reguliere vakantieganger moet je net het geluk hebben dat je vakantie samenvalt met zo een evenement, en vaak ben je er dan ook niet de gehele tijdspanne dat het evenement duurt. Maar als digitale nomade kun je alles meemaken van begin tot einde.
Wat zijn je plannen voor je bedrijf in de toekomst?
Ik heb het dus enorm naar mijn zin op dit moment, SEOgeek, groeit blijft gestaag doorgroeien en kom nu al uren tekort in een dag. Het vakgebied search boeit me nog steeds enorm, en ik zie mijzelf nooit wat anders doen eigenlijk.
Veel mensen dromen ervan om naar het buitenland te vertrekken, maar relatief weinig mensen maken deze stap. Wat zou je tegen deze twijfelende groep mensen willen zeggen?
Ik zat ook enigszins in dat bootje. Ik zou willen aanbevelen om een retourticket te boeken met flexibele datums, aanvankelijk voor een tijdbestek van drie tot zes maanden. Geen gek lange periode. Mocht je het zoveel naar je zin hebben zoals ik destijds, dan kun je altijd de terugvlucht datum aanpassen en niet je geld verliezen zoals mij overkwam. Veel mensen gaan voor drie maanden tot een half jaar reizen in Latijns Amerika of Zuidoost-Azië, alleen jij zal dit dus gaan doen met je laptop. Zie het als een experiment. Mocht je het niet naar je zin hebben of het werkt voor jou persoonlijk niet, dan vlieg je terug. Op Nomadlist kun je een beetje rondkijken en spelen met filters en sortering om te zien welke bestemmingen goed bij je zouden passen. Persoonlijk zou ik als eerste bestemming, zeker ook weer voor Bangkok gaan. Omdat zo centraal gelegen is in de regio, en je van daaruit snel en makkelijk kunt verplaatsen naar andere hotspots. Je kunt de bus pakken naar het noorden om Chiang Mai aan te doen. Met voordelige AirAsia vluchten ben je ook zo in Ho Chi Minh Stad, Bali of De Filipijnen.
Waar ik persoonlijk tegen op keek voor de stap, is mogelijke eenzaamheid. Het vooruitzicht om heel ver van huis te zitten alleen in een appartement de hele dag te werken achter je laptop is niet bepaald aantrekkelijk. Er zijn aantal manieren om gelijkgestemden te ontmoeten. Destijds was ik lid van een gemeenschap met de naam Tropical MBA, waar ook een forum bij zit en evenementen om bij te wonen met digitale nomaden.
Bangkok Affiliate Meetup georganiseerd door de beruchte Amerikaanse affiliate marketeer Nicky Cakes, links op de foto
Ook Nomadlist is uitgeg犀利士
roeid tot een gemeenschap, dus ook daar kun je gelijkgestemden vinden om samen mee te komen na een dag werken. Daarbij, indien je niet per se met digitale nomaden wilt omgaan is er ook de Couchsurfing gemeenschap, of Meetup.com, waar ik ook mensen op ontmoet heb. Steeds meer digitale nomaden gebruiken ook Tinder, daar zijn nu zelfs ook filters voor op Nomadlist, of een bestemming Tinder vriendelijk zou zijn of niet. Het zou best kunnen dat je je toekomstige partner vind tijdens het reizen zoals mij overkwam. Er is dus geen reden om eenzaam te zijn.
Financieel gezien, een retourtje Bangkok of Lima, is niet goedkoop, maar het leven daar kun je in principe zo goedkoop maken als je zelf wilt. Ik heb in de beginperiode in Bangkok, Chiang Mai en Cebu City rondgekomen van om en nabij de 500 Euro per maand voor accommodatie en eten en drinken. Dit is goed mogelijk indien je spaarzaam leeft. Dus zeker als je voor langere periode wegblijft, zal je waarschijnlijk alleen maar besparen t.o.v. blijven in Nederland.
Voor velen zijn kinderen een belemmerende factor. Tijdens mijn reizen, ben ik een aantal digitale nomade families tegengekomen, dus gezinnen met jongere kind(eren). Dit is moeilijker, maar zeker niet onmogelijk. Een van mijn voorgaande klanten is een ondernemende vrouw met een baby. En zij is met baby en manlief een maand gaan werken vanuit China. Als iemand met een baby naar een land als China kan gaan, waarom dan jij niet?
Al met al, ik voorzie dat het alleen maar makkelijker gaat worden om digitale nomade te worden, het wordt steeds normaler, familie en bezittingen in thuisland hoeven geen blok aan het been te vormen. Je hoeft niet direct zo extreem als sommigen te zijn door alle banden en bezittingen met Nederland op te zeggen en op een enkeltje Azië te stappen. Begin met een experiment van een maand tot een half jaar en dan kun je altijd nog bijsturen. De spijt van de stap niet wagen lijkt me zwaarder wegen, dan wat je te verliezen zou hebben bij het ondernemen van zo een experiment.
Meer weten over Romano? Bekijk zijn website hier
of lees vorige interviews en artikelen van hem op:
https://www.frankwatching.com/archive/author/romano-groenewoud/