Inge Abraham (30) werkt al ruim een jaar als journaliste vanuit Kaapstad. Ook is ze sinds kort webdesigner. Hoe ze daar terecht kwam en hoe het leven in Zuid-Afrika is, vertelt ze in dit interview.

Hoe en met wie ben je in Zuid-Afrika terecht gekomen?
Eind 2009 werden mijn vriend en ik benaderd door een Nederlandse ondernemer met een verzoek vanuit Kaapstad. Het online city magazine CapeTownMagazine.com – dat in Kaapstad door een Nederlander geleid wordt – was met het oog op het WK op zoek naar een impuls op het gebied van business development én zocht een redacteur voor de Nederlandse tak van het magazine. Mijn vriend werkt al meer dan tien jaar in sales, en ikzelf ben van huis uit journaliste. De optelsom was snel gemaakt, en een luttele drie weken na dat eerste gesprek zaten we in het vliegtuig naar Kaapstad.

Wat houdt je werk precies in?
Sinds eind vorig jaar ben ik niet meer in vaste dienst voor het magazine, maar ben ik journalistiek vooral actief als freelancer. Dat is uiteindelijk wat ik het liefste doe: artikelen schrijven die ik zelf wil schrijven. Ik bied mijn verhalen aan zowel lokale als Nederlandse media aan. Ik richt me met name op economische/financiële journalistiek, maar ook politieke en human interest-verhalen schrijf ik graag.

Daarnaast ben ik begin dit jaar met een partner hier het online communicatiebedrijf TasteByte gestart, waarmee we websites maken voor kleinere en grotere bedrijven en horeca in Zuid-Afrika en daarbuiten. Onze klanten zijn niet beperkt tot alleen Zuid-Afrika, zo hebben we ook opdrachten voor bedrijven in Nederland en Hong Kong. Mijn zakenpartner is programmeur, we hebben een Zuid-Afrikaanse designer in dienst en ik houd me met name bezig met de content en zoekmachinevriendelijkheid van de websites.

Kun je daar goed van rond komen?
Af en toe kost dat wel enige moeite, maar over het algemeen klaag ik niet.

Hoe kom je aan nieuwe opdrachten?
De meeste opdrachten krijg ik vanuit mijn eigen netwerk, dat ik continu actief probeer uit te breiden. Wat betreft de journalistieke opdrachten die ik het liefst doe -de financiële en economische- helpt natuurlijk mijn ervaring als redacteur voor FEM Business. Hoewel het blad niet meer bestaat, is het natuurlijk een zeer bekende naam is in deze journalistieke tak. Met mijn voormalige hoofdredacteur, collega’s en connecties uit die tijd heb ik nog regelmatig contact, en via dat netwerk komt er af en toe iets op mijn pad.

In Kaapstad heb ik bijna een jaar full time als redacteur gewerkt, waardoor ik hier in relatief korte tijd bijzonder veel interessante mensen ontmoette. Om te zeggen dat mijn eigen netwerk 100% voldoende is zou echter te ver gaan, ik pitch zeker ook naar media of redacties waar ik geen direct aanknopingspunt heb. Helaas blijkt toch in de praktijk dat daar minder vaak opdrachten uit voortkomen dan wanneer ik een ‘kruiwagen’ heb. Verder ‘acquireer’ ik af en toe via Linkedin en Villamedia.

Ons bedrijf TasteByte krijgt vooral opdrachten vanuit ons eigen netwerk van (internationale) bedrijven hier, op dit moment vormen buitenlandse bedrijven in Kaapstad onze grootste klantengroep. De komende maanden willen we de onontgonnen markten buiten ons netwerk gaan betreden.

Wat vinden je klanten ervan dat je vanuit Zuid-Afrika werkt?
In mijn werk als journaliste is dat natuurlijk juist mijn ‘USP’. Voor klanten van ons bedrijf vormt de afstand geen enkel obstakel. Dankzij met name Skype en smartphones kan communicatie immers net zo efficient en snel zijn als wanneer we ons bedrijf vanuit Nederland zouden runnen. Bovendien werken wij hier met lokale freelancers, die wij natuurlijk voor een goedkopere prijs kunnen inhuren, wat maakt dat wij voor Nederlandse partijen vaker een lagere prijs bieden – in vergelijking met Nederlandse ‘concurrenten’. Ik hanteer zelf overigens ook een lager uurtarief dan ik in Nederland zou aanhouden.

Hoe woon je en wat is zo ongeveer de huurprijs/hypotheek?
Na enkele verhuizingen (slechts 5 keer in één jaar) wonen mijn vriend en ik sinds een half jaar in een heel leuk ppartement in het centrum van de stad. Het is een loft, bestaande uit vier kleine etages, door trappen in het huis met elkaar verbonden. Groot is het niet, ideaal daarentegen wel. Het huren van een appartement in Kaapstad is relatief duur, vergeleken met lonen bijvoorbeeld. Alles inclusief (huur, internet en elektra) betalen wij per maand ongeveer 900 euro.

Wat vind je het leukste en het minst leuke aan Zuid-Afrika?
Het leukste is verreweg Kaapstad zelf. Ik ken weinig steden die zoveel te bieden hebben op zoveel verschillende gebieden: natuur, cultuur, culinair en avontuur. De stad is bijzonder, kleurrijk, vol verhalen en volop in ontwikkeling. Het feit dat het ongeveer 9 maanden per jaar mooi weer is, helpt natuurlijk ook aanzienlijk mee.

Het minst leuke, of beter gezegd, het moeilijkste van Kaapstad blijft de latente ongelijkheid. Dat is natuurlijk niet alleen zo in Kaapstad, maar in heel Zuid-Afrika. Rijk en arm leven naast én door elkaar heen, de uitersten zijn vaak in één en hetzelfde straatbeeld zichtbaar. Dat blijft lastig om te zien, en nog lastiger om te accepteren.

Als je op reis gaat en je werk moet mee, wat neem je dan precies mee?
Ik ben redelijk ouderwets als het aankomt op de ‘journalistieke uitrusting’; ik kan mezelf in principe prima redden met alleen een camera, een blocnote en een pen. Een recorder erbij is fijn, maar niet per se een must. Uiteraard is voor TasteByte mijn laptop echter wel onmisbaar in mijn bagage.