Hoe u een bankrekening in het buitenland afsluit (en waarom u HSBC moet vermijden)

Dateline: Canada’s Montreal

Een buitenlandse bankrekening openen is een van de eerste stappen naar internationalisering die ik adviseer. Door een deel van je geld in het financiële stelsel van een ander land onder te brengen, ben je onderworpen aan de wetten van dat land in plaats van aan die van jezelf en heb je een back-up plan voor het geval de zaken niet goed gaan.

Maar er zijn situaties waarin u een offshore bankrekening moet beëindigen in plaats van er een aan te maken. Dat kan een klein of groot probleem zijn, afhankelijk van waar de bankrekening zich bevindt en hoe ze werd geopend.

Ik bezoek bijna overal waar ik kom banken, dus ik heb heel wat geleerd over de financiële systemen van vele andere landen. Ik weet welke banken het meest effectief zijn, welke filialen de beste resultaten opleveren, en welke banken in welke valuta’s handelen.

Dat is de informatie die ik door talloze fouten heb opgedaan. Hoe je een buitenlandse bankrekening opzegt is een gebied waarin ik tot voor kort niet veel ervaring had.

Waarom moet een offshore bankrekening worden gesloten?

Ik had te veel bankrekeningen, dat is de gemakkelijke verklaring in mijn situatie. Ze kunnen zich beginnen op te stapelen voor iemand die jaarlijks tientallen landen bezoekt en ze verzamelt.

Ik heb ontdekt welke overzeese bankrekeningen voor mij het beste werken, omdat ze niet allemaal eenvoudig op afstand te beheren zijn.

Er zijn verschillende voor de hand liggende redenen om een overzeese rekening te sluiten, maar, voor de meerderheid van de mensen:

Je doelen verschuiven met de tijd. Dit gebeurde met een van mijn rekeningen die ik aanvankelijk had geopend om geld te sparen in Zwitserse frank. Maar naarmate mijn investeringen in reële activa toenamen, werd deze bank minder waardevol voor mij omdat zij geen internetbankieren aanbiedt. Ook al hield ik van de bank, het was niet wat ik in gedachten had toen ik hem opende.

Het rechtsgebied of de bank wordt risicovoller. Als u om welke reden dan ook denkt dat de veiligheid van uw geld op de bank verslechtert, moet u het waarschijnlijk verwijderen. Als u zag hoe mensen 60% van hun geld verloren tijdens de bail-in in Cyprus, was u waarschijnlijk gemotiveerd om uw geld weg te halen uit landen met een vergelijkbaar risicoprofiel. Rekeninghouders bij de verschillende organisaties kunnen dit ook ervaren.

Hoe een transactie beëindigen

Hoe u uw offshore rekening bent begonnen, bepaalt hoe u hem afsluit. Sommige banken staan het sluiten op afstand alleen toe wanneer zij het openen van een rekening op afstand toestaan, waardoor u een rekening kunt openen zonder fysiek aanwezig te zijn op hun locatie. Dit kan een beetje zenuwslopend zijn, omdat u de bankier niet kunt zien of de zaken niet snel kunt afhandelen, en bankiers in regio’s waar vaak op afstand wordt geopend, zoals in het Caribisch gebied, staan normaal gesproken niet bekend om hun snelheid.

Het alternatief, waarbij u de rekening persoonlijk aanmaakt, maar nu naar de eigenlijke bank moet gaan om hem op te zeggen, kan net zo riskant zijn. U weet nooit wanneer u ter plaatse moet terugkeren, daarom raad ik u aan rekeningen in het buitenland te registreren op belangrijke locaties en niet zomaar willekeurig.

Bij sommige banken moet u misschien teruggaan naar het kantoor waar u de rekening hebt geopend, omdat die bijzonder lastig kunnen zijn. Hoewel ik niet veel bankervaring heb in Latijns-Amerika, kan ik niet voor die regio spreken, lijkt dit in Azië vaker voor te komen dan ergens anders.

Het is cruciaal dat u een vestiging kiest die voor klanten in de toekomst eenvoudig te vinden is. Als u China bezoekt, maak dan een account aan in Beijing of Shanghai in plaats van een of andere verre stad waar u rondreist, zodat u er moeiteloos naartoe kunt.

Hier zijn mijn gedachten over elk van de rekeningen die ik onlangs heb verwijderd.

Sluiting van een Roemeense ING-bankrekening

Een jaar geleden heb ik een bankrekening geopend in Roemenië. Ik steun Oost-Europa en denk dat de munt op lange termijn stabiel zal blijven. Bovendien denk ik dat sinds dat ING zich op haar kerncompetenties heeft geconcentreerd, er slechtere banken in Europa zijn dan zij. Dat betekent natuurlijk niet dat ING een slimme strategische keuze is voor wie geen nomadenleven leidt.

Ik gaf mijn assistente de opdracht de bank te bellen en uit te zoeken hoe een rekening te sluiten. Ze kwam terug met een kort formulier, dat ik invulde en met DHL naar Boekarest stuurde. Binnen twee weken nam de bank contact met haar op om haar te laten weten dat ze met mij moesten praten; ik had daar niet veel zin in (ondanks hun vaak goede beheersing van het Amerikaanse Engels), maar ik had geen alternatief.

De bank besloot dat het eerste gesprek onvoldoende was en plande een tweede na het stellen van verschillende vragen en het vragen van enkele bevestigingen. Mijn agenda was onregelmatig omdat ik die week op reis was, en ik miste af en toe hun oproepen. Toen we elkaar toch konden bereiken, stemden ze ermee in de rekening te beëindigen na een paar vragen over de veiligheid.

Het enige probleem was dat ze me geen geld meer konden sturen omdat ik nog ongeveer 80 Roemeense lei (ongeveer $20) op een van de sub-rekeningen had staan, en de enige andere optie was dat ik naar Roemenië zou reizen. Ik besloot van dat geld af te zien omdat het duidelijk was dat ik voor de kosten van een lunch niet echt mijn koffers ging pakken.

Rekeningafsluiting bij de Montenegrijnse KOM Bank

Een van mijn favoriete opkomende landen in Europa is Montenegro. Ik ben al vele jaren vol lof over deze locatie. Een regering vinden die echt waarde hecht aan de investering is een zeldzaam genoegen.

Deze specifieke bankrekening voldeed niet meer aan mijn eisen, ook al investeer ik in Montenegro. Ik geloof niet eens dat KOM Bank Montenegro een website heeft, om te beginnen. Ook al heeft de bank de naamrechten van een stadion in Belgrado en is zij bekend in Servië, Montenegro lijkt voor hen praktisch een bijzaak.

Toen ik een paar jaar geleden op vakantie was in Kotor Bay, heb ik een rekening geopend. Ik had het geluk te ontdekken dat de rekening bij elk filiaal kan worden opgezegd, zelfs in een klein land als Montenegro. Ik ging vorige maand tijdens mijn reis naar het kantoor in Budva en vroeg hen de rekening gewoon te beëindigen.

Mijn teamgenoten uit Servië en Montenegro hadden vooraf contact opgenomen om te bevestigen dat dit mogelijk was en om te vragen of zij geld voor mij klaar hadden staan. Helaas maakte de bank een fout en liet de omvangrijke rekeningen achter op de plaats waar ik de rekening begon en niet in het filiaal van 20 mijl waar ik hem afsloot.

Ik gebruikte de ID die ik had gebruikt om de rekening te openen, die inmiddels was verlopen, toen ik hem kwam opzeggen. (Het is een goed idee om al je verlopen legitimatie te bewaren; je weet nooit wanneer je die nodig hebt). Ik moest een formulier van één pagina invullen, ongeveer 10 minuten wachten, nog wat papierwerk ondertekenen in verband met de sluiting van de rekening, en dan nog eens vijf minuten wachten op het geld.

Het was eenvoudig om contant geld te ontvangen omdat ik nooit een grote hoeveelheid op deze rekening had gestort. Ik ontving verschillende kleine biljetten, hoewel de grote biljetten bij een andere bank lagen. Het kantoor deelde mij mee dat de enige mogelijkheid om ze om te wisselen was om naar de andere locatie te rijden.

Ik vroeg om een brief waarin de sluiting van de rekening stond voordat ik vertrok. De bank had me een afschrift gestuurd met een nulsaldo, maar ik wilde bevestigen dat de rekening daadwerkelijk was opgeheven en niet gewoon weggevaagd, zodat ik hem niet hoefde op te geven in latere FBAR’s.

Gelukkig voor mij had ik al plannen gemaakt om naar Montenegro te reizen voor andere doeleinden dan het afsluiten van de rekening. Het zou een lange reis hebben gevergd als ik het niet alleen had gedaan om een rekening te beëindigen. Het was misschien moeilijker geweest als ik geen Montenegrijnse sprekers had ingehuurd, want bijna iedereen in dat land kent Engels (hoewel sommigen Russisch spreken).

HSBC Hong Kong annuleert rekeningen.

Dit is het belangrijkste…

Ik heb altijd volgehouden dat omgaan met HSBC, vooral in Hong Kong, maar echt overal, een vreselijke ervaring is. Je hebt nu een bureaucratie die kan wedijveren met die van een communistische dictatuur na het aannemen van 5.000 extra compliance agenten die in wezen de bank zullen overnemen.

Ik heb verhalen gehoord over mensen die echt bij de compliance-afdeling van HSBC werken en die zonder duidelijke reden geen rekening mogen openen omdat de bank zo groot en complex is. Bijna alle nieuwe bedrijven, zelfs die welke in Hongkong gevestigd zijn, mogen nu geen rekening bij HSBC Hongkong openen tenzij zij een eerste deposito van tenminste 2 miljoen USD hebben.

Erger nog, ze annuleren rekeningen zonder iemand op de hoogte te stellen.

In ons geval hebben wij een rekening geopend bij HSBC in het go-go tijdperk, toen zij aanzienlijk vergevingsgezinder waren omdat een van onze bedrijven in Hong Kong is gevestigd. De procedure vereiste meestal een persoonlijke ontmoeting, maar zolang je niet dom handelde, waren de goedkeuringspercentages ongeveer 80%.

Tegenwoordig zijn de goedkeuringspercentages bijna nul. Maar HSBC weerhoudt niet alleen potentiële klanten ervan een rekening te openen; ze maken het ook moeilijk voor klanten die al een rekening hebben. In ons geval betekende dat stapels papierwerk (elk 20-30 pagina’s dik) die maandelijks moesten worden ingevuld en teruggestuurd, en die alles omvatten van het uiteindelijke eigendom van Amerikaanse burgers tot de structuur van de organisatie.

Genoeg is genoeg

Kijk, banken worden overal strenger. Je moet papierwerk invullen als je in het buitenland bankiert. Gebruik een bank in je eigen land en je hoeft je geen zorgen te maken over papierwerk. Maar aangezien de “genieën” bij HSBC Hong Kong’s Sheung Wan commerciële bankfaciliteit niet eens wilden aangeven wat ze wilden, was dit nogal belachelijk.

Elke stapel papieren veranderde in een “we kunnen u niet vertellen wat u moet zeggen, maar als het ons niet bevalt, zullen we u lastigvallen” visexpeditie. We huurden lokale specialisten in om ons bij te staan, vulden al het papierwerk in en dienden het binnen de termijn in. De volgende visexpeditie werd desondanks uitgevoerd. Uiteindelijk bereikten we ons breekpunt.

Net als bij ING nam mijn assistent contact op met HSBC in Hong Kong en vroeg de documentatie op. Ze begonnen ons problemen te geven nadat we vroegen de rekening te beëindigen. Hun personeel is niet alleen uitdagend, maar ook zo dom als het maar zijn kan. Telkens als we belden, kregen we een ander antwoord van een combinatie van offshore contactcentra en laaggeplaatste arbeiders in Hongkong.

Ik kende verschillende mensen die hetzelfde probleem met HSBC hadden gehad en het uiteindelijk hadden opgelost. Er was niets mis met de rekening, maar omdat banken zo inefficiënt worden beheerd, kan niemand je echt helpen.

Elke keer als we belden, moesten we minstens een uur in de wacht staan voordat we iemand te spreken kregen. Natuurlijk werd je dan doorverbonden en uitgelegd dat ze niet de juiste persoon of afdeling waren om je te helpen. De helft van de tijd maakten ze fouten en verbraken ze de verbinding.

Het nam de helft van de week van mijn assistent in beslag, dus ik ben dankbaar dat ik haar had. Als ik moest omgaan met deze verbazingwekkende mate van onwetendheid, zou ik een hartaanval krijgen. Ze kon begrijpen waarom ik HSBC veracht, zelfs na een paar gesprekken met deze mannen.

De runaround krijgen

Uiteindelijk bezorgde ze me een papierwerk voor rekeningannulering. Ik hoefde het alleen maar te ondertekenen, inclusief instructies voor het overmaken van het resterende saldo, en het naar Hong Kong te sturen. Ze zouden het geld na zeven dagen naar mijn tweede rekening overmaken.

Ik drukte haastig het formulier af, verstuurde het per DHL en wachtte. Uw handtekening komt niet EXACT overeen, antwoordde de bank. We moeten met u praten. Dus organiseerden we een gesprek.

Voordat ze me vertelde dat het beëindigen van een rekening niet eens haar verantwoordelijkheid was, belde een vrouw uit de Filippijnen en stelde me een heleboel vragen. Ze zou een afspraak moeten maken met de persoon met wie ik moest praten, wat ze ook deed. Alleen die persoon belde niet op het juiste moment.

Drie dagen later zat ik op de achterbank van de auto van een vriendin toen een andere laaggeplaatste HSBC-knor belde en doorkletste met vragen en rechtvaardigingen waarom ook zij mij niet kon helpen – ondanks het feit dat zij aanvankelijk had aangedrongen op de afspraak. Ik was zo woedend dat ik op een gegeven moment Trump-achtige “Excuse Me!”-kreten over mijn vriendin begon te roepen in een poging haar te overtreffen, wat haar deed grinniken.

Die rekening werd niet afgesloten, dus begon mijn assistent opnieuw en diende een ander formulier in. Ook dat werd afgewezen. Niets is erger dan een bureaucratisch geschreven brief ontvangen van een van de slechtste banken ter wereld die je verzoek nogmaals afwijst omdat de “H”-ring verkeerd om staat.

De situatie onder controle krijgen

Uiteindelijk nam ik de beslissing om de zaken in beweging te zetten. Aangezien ik mijn rekening daar had geopend, reisde ik erheen om hem af te sluiten. Het was de prijs van een ticket uit Montenegro en vier nachten in The Langham in Tsim Sha Tsui meer dan waard (ik wilde er zeker van zijn dat ik genoeg tijd had voor het geval ze me ook persoonlijk lastig zouden vallen).

Toen ik op een dinsdagavond in Hongkong landde, ontdekte ik dat de geldautomaat mijn persoonlijke HSBC-kaart niet accepteerde. Dat werd snel verholpen en achteraf toegeschreven aan hun neiging om zonder reden nieuwe debetkaarten naar oude adressen op je rekening te sturen.

De volgende ochtend maakte ik gebruik van het Amex Fine Hotels programma om een heerlijk ontbijt te nuttigen in The Langham voordat ik om 10.30 uur naar het hoofdkantoor van HSBC reisde. Ik ging het gebouw binnen en kreeg te horen dat ik met een roltrap naar de kelder moest, waar de afdeling commerciële rekeningen zich bevond.

Nadat ik in de rij was gaan staan, stond ik meteen voor de eerste HSBC-medewerkster die ik ooit had ontmoet en die aardig en deskundig leek. Zelfs voor Hong Kongse begrippen was deze dame efficiënt en veel vrolijker. Daarvoor… leek alles goed te gaan.

Om deze rekening te sluiten, moeten we toestemming krijgen. Van wie, vroeg ik. “De afdeling die dit soort rekeningen sluit.” Terwijl ik met een veel minder intellectuele en meer mollige vrouw sprak die de contactpersoon was voor een of andere duistere afdeling, bleven ook andere vragen onbeantwoord.

Ik was niet de enige die wachtte om te zien wat er zou gebeuren. Ik had tenslotte maar drie werkdagen om een oplossing te vinden. Er was niets mis met onze rekening, behalve het feit dat die werd aangehouden door een bank die zo hard was dat ze zelfs de meest elementaire transacties niet konden beheren. Ze wilden zeker niet dat ons bedrijf werd voortgezet, maar ik weet zeker dat ze dat niet wilden omdat ik geen miljoenen dollars aan de zorg van zulke incompetente personen zou overlaten.

Ik wachtte een paar uur voordat zich in de kelder nog meer stereotype blanke mannen met stapels papierwerk verzamelden. Aan het eind van de dag waren het er misschien wel een dozijn, en ik hoorde ze allemaal verklaren dat ze daar waren om hun rekeningen af te sluiten terwijl ik bij een leeg loket stond.

Hij had een onbeperkte termijn en een of andere goedkeuringsprocedure die niemand scheen te begrijpen of te willen uitleggen, wat hetzelfde probleem was als dat wat ik met de sluiting van iemand had meegemaakt. Nog erger, de enige manier om deze afdeling te contacteren was via e-mail, en het antwoordbeleid was blijkbaar “wanneer we maar willen”.

Ik bleef twee uur hangen voordat ik een lange lunchpauze nam om mijn hoofd leeg te maken. Voordat ik terugkeerde naar het filiaal, gebruikte ik die lunch om een aanzienlijk bedrag van mijn persoonlijke HSBC-rekening op te nemen.

Langverwachte conclusie

Eenmaal verder in de rij, werd mij meegedeeld dat ze nog steeds in afwachting waren van wat een vrij eenvoudige procedure leek te zijn van de mannen boven door een manager die meer leek op een pit boss in een krijtstreeppak.

Ik zat dus weer te wachten. Slechts één van de personen die in deze hele periode zijn zakelijke rekening kwam sluiten, bleek direct succes te hebben. Hij leek ongeveer HK$200.000 in contanten in een rugzak te hebben en was een Thaise man. De rest van ons zat daar gewoon.

De vrouw met wie ik werkte riep me om 5 uur terug naar boven en legde uit dat, hoewel alles in orde kwam, er nog meer papierwerk gedaan moest worden. Ik wachtte bij haar loket terwijl zij en misschien wel zes anderen in de bullpen mijn papierwerk uitwisselden voor de vereiste stempels, zegels en handtekeningen op elk document.

We hebben Amerikaanse fondsen naar een andere rekening overgeboekt en Hongkongse dollars van de ene rekening naar de andere binnen de dertig minuten die nodig waren om het papierwerk af te ronden. Na bijna zeven uur bij de bank te hebben doorgebracht, kreeg ik een demand draft (Hongkongse term voor een kascheque) voor het bedrag van de rekening.

Na maandenlang vechten met een van de slechtste banken ter wereld werd ik eindelijk vrijgelaten.

Advies over het afsluiten van een buitenlandse bankrekening

Samenwerking met de juiste buitenlandse banken voor uw unieke situatie is essentieel. Doet u dat niet, dan kan het gebeuren dat u rekeningen moet opzeggen die u problemen opleveren of dat u dicht bij de vervaldatum bent van bankrekeningen die u wilde behouden maar niet kon behouden.

Gelukkig voor mij bleek geen van deze accounts meer te zijn dan een zinloze afleiding. Dat geldt misschien niet voor anderen. Houd deze lessen in gedachten wanneer u uw volgende buitenlandse bankrekening opent.

Iets anders om te onthouden is dat een buitenlandse bank uw rekening in eigen geld kan opzeggen. De rekeningen die ik in dit essay noemde werden aangehouden in Amerikaanse dollars, euro’s, Zwitserse franken, Hongkongse dollars, of een mix daarvan, met uitzondering van de 20 dollar in Roemeense lei. Ik zou genoegen hebben genomen met een cheque voor euro’s en die naar een willekeurig aantal andere banken hebben gebracht, zelfs als die instellingen niet meer in staat of geneigd zouden zijn mij uit te betalen in de valuta van mijn voorkeur (zoals Amerikaanse dollars).

Maar je zou zomaar gedwongen kunnen worden om een minder aantrekkelijke tas mee te nemen als je te maken hebt met banken in Belize of op een afgelegen eiland. Ik heb geruchten gehoord over mensen die cheques in Belizeaanse dollars ontvangen. Zoek een bank die dat met geluk accepteert.

Neem de tijd om vooruit te plannen hoe u uw overzeese bankrekeningen kunt annuleren als u of de bank dat gepast vindt, net zoals wanneer u onroerend goed koopt en een huis met vier slaapkamers kiest omdat het een hogere doorverkoopwaarde heeft. Of vraag mij om hulp bij een bankstrategie die rekening houdt met de realiteit van de huidige offshore bankindustrie.

Oh, en hier is een laatste les: #NeverHSBC.